Afsluiting van de vakantie in Santa Susanna

In het hotel werd ook door een Sumatraanse dansgroep opgetreden. Zij voerden Batakse dansen uit. De dames wilden wat graag met ons op de foto.

Tijdens ons verblijf viel mij al op dat Tini heel wat mensen kent en dat komt omdat zij vroeger toen haar vader nog muziek speelde zij overal met hem meeging en daardoor veel mensen heeft leren kennen. Ook veel vriendinnen en buurmeisjes van vroeger waren van de partij.

Hier in gesprek met Evie Wairata

In het hotel komen we een paar dames tegen waarvan er eentje vroeger bij ons in het woonoord IJsseloord in Capelle aan de IJssel heeft gewoond. Lisa en ik herkenden haar direkt. 

Zij heet Evie en is samen met haar vriendin Anna op vakantie. Anna woont in Krimpen aan de IJssel. Evie heeft een zusje dat Ruth (leeftijdsgenoot) heet en Ruth is helaas overleden. 

Evie en Anna zijn twee grappige vrouwen en hebben we met hen wat afgelachen, als zij in het Moluks verhaaltjes vertelden. Het was een leuke tijd met de dames. We hebben echt heel veel herinneringen opgehaald. We gaan ze een keertje opzoeken. 

Een toertje met de dorpstrein is ook leuk om te doen. De trein gaat de berg op en rijdt langs mooie huizen en natuur en boven aangekomen krijg je een mooie blik op Santa Susanna. Lisa en Tini zitten voor ons in de trein met hun parmantige hoedjes op. 

Aan de overkant van ons hotel wordt ook muziek gemaakt en treedt er een Hawaiaanse dansgroep op met ontzettend veel kabaal. Lisa en Tini willen o zo graag met deze groep op de foto zoals jullie wel zien. 

We ontmoeten ook Priscilla en haar moeder die net zijn aangekomen met het vliegtuig en een week in hetzelfde hotel verblijven. Ik stel hen aan Lisa en Tini voor en we babbelen wat. 

De volgende dag gaan we Blanes bezoeken, een toeristisch dorpje een paar treinhaltes verderop. Bij aankomst op het station zijn we een eindje gaan lopen en komen een sportzaak binnengewandeld waar we kinderen zagen die via een klimrek naar boven klauterden. Daar zijn we een kopje koffie gaan drinken en naar de toilet gegaan.

Op Google Maps zag ik dat het centrum van Blanes toch nog een eindje wandelen is. Op die dag las ik aan het eind van de dag 13.445 stappen. Zoveel stappen hebben we met z'n viertjes gezet. Dat hebben we weer goed gedaan zou ik zeggen.

Tijdens onze wandeling naar het centrum van Blanes zien we mooie vergezichten. Gelukkig schijnt de zon niet zo fel en lopen we met een zwaarbewolkte lucht richting het centrum. 

voorgerecht met heerlijke tomaten en mozzarella op stok

We komen in de buurt van het strand in een straatje met restaurants en we lopen meteen een restaurant binnen waar alleen Spanjaarden eten. Zo'n restaurant moeten we hebben, dacht ik stiekem, waar geen toerist te bekennen is. En dat is gelukt.

En we bestellen een driegangenmenu voor een zacht prijsje. Een Spaanse dame noteert onze wensen. Het mooie van zo'n menu is dat wijn en water gratis is. En wat een heerlijk eten en een fantastische rode wijn.

gehaktballetjes met bonen en rijst

aardappelgerecht

panacotta

Na de lunch lopen we naar het strand waar het vrij rustig is voor een zondag. Slechts een handjevol wandelaars.

Carl Faust is de figuur die op het strand van Blanes is afgebeeld. Hij was de natuurbeschermer van Blanes.

We gaan op zoek naar een ijssalon, een ijsje zal wel lekker smaken en we zoeken een bankje op om ons ijsje op te eten. In de dorpsstraat die er authentiek uitzag maak ik een paar mooie foto's.

strand Blanes

BARCELONA

We rijden een 2,5 uur met de trein naar Barcelona en zullen daar Francien Kastanja ontmoeten. Zij woont daar een aantal jaren en heeft het reuze naar haar zin. Ik heb haar zeker tientallen jaren niet meer gezien. Het was een mooie ontmoeting en zij vertelt over haar werk en haar leven in Barcelona. Ze zal niet meer terugkeren naar Nederland en voorgoed in Spanje blijven. 

een mooi bloemenwinkeltje op de Ramblas

Voordat we Francien ontmoeten, gaan we eerst in de buurt van het station ontbijten. Na een klein uurtje ontmoeten we Francien en we lopen her en der over de straten van Barcelona en stoppen voor de koffie bij een niet al te druk terras.

hier op het terras koffie gedronken

Francien Kastanja wandelt met ons over de Ramblas.

We halen veel herinneringen op en het is goed te horen dat Francien het naar haar zin heeft en het werken in Barcelona fijn vindt. Aan het eind van de morgen gaan we naar de bovenste etage (10e) van El Corte Inglés, een grote shoppingmall, om te gaan lunchen en nemen na de lunch afscheid van Francien. Het was een geslaagde en leuke dag geweest.

De vakantie zit er alweer op

De laatste dag gaan we om 10 uur in de morgen uitchecken in het hotel en pakken vervolgens de trein naar Malgrat de Mar. We moeten tijd rekken en worden pas vanavond rond half acht bij de bus verwacht. Het wordt een lange dag vrees ik. Eerst gaan we ergens wat drinken en de lunch gebruiken. 

Aan het eind van de middag drinken we in de buurt van het hotel nog wat en begeven ons daarna richting de bus. Priscilla en haar moeder zwaaien ons uit. 

Zo rond zes uur in de avond de volgende dag komen we bij het Postiljon van Deventer aan. Lisa brengt Tini thuis en Hendrik en ik blijven nog een nachtje over in het hotel. Gelukkig maar want het was een vermoeiende reis en vantevoren wisten Lisa en ik niet dat we griep zouden krijgen. 

Trouwens Tini en Hendrik hebben een lichte vorm van griep opgelopen, maar herstelden vrij snel. Gelukkig is bij mij de griep zo goed als verdwenen, alleen bij Lisa duurt het zeker nog een week langer. 

Al met al was het een leuke en gezellige vakantie met z'n viertjes en we hebben het zeker met het weer getroffen.