Het leven is een avontuurlijke reis

Begin november gaan Hendrik en ik een overwinterreisje maken naar Andalusië om eens te ervaren een poosje in de winter in Zuid Spanje te verblijven. We zijn 21 dagen weg. 14 dagen in een Andalusisch appartementhotel in het plaatsje Benalmadena en 7 dagen onderweg in Frankrijk en Spanje waar van alles te zien is. De reis gaat weer met een bus en we proberen zoveel mogelijk het vliegen via Schiphol te vermijden ivm drukte en wachttijden. Ik ben ook aan het onderzoeken hoe het vliegen via airport Eelde is geregeld.  Is het rustiger dan Schiphol dan overwegen we om via vliegveld Eelde te vliegen. Maar onze 10 daagse Toscaanse busreis staat ook nog op ons lijstje. We reizen begin oktober af. Tijdens deze reis slaan we een paar excursies over zoals Pisa en Florence. Daar zijn we al een paar keer geweest. Daarvoor in de plaats trekken we dan een paar dagen met Sophie op, Hendrik's dochter die op het Toscaanse platteland woont en werkt met haar vriend Neri, de paarden en de honden.

  Callela Vrijdag 16 juni zijn we in de morgen met de trein naar Calella gereden en op zoek gegaan naar een kerk. Eerst maar even koffie gedronken en daarna via Google Maps de kerk gevonden. Helaas was daar een kerkdienst aan de gang van een overledene en konden we niet vrijelijk rondlopen. De kerk Església Parroquial de Santa Maria i Sant Nicolau . Bij de kerk is een café en/of restaurant.  We nemen plaats en worden alweer snel ervan afgehaald omdat de plaatsen zijn gereserveerd. We gaan binnen in het restaurant zitten en kunnen pas over 20 minuten bestellen. Een raar systeem houden ze erop na. Binnen de 20 minuten zijn we eruit gelopen. Het is belachelijk om zolang te moeten wachten en de bediening is ook niet aardig te noemen.  Na een paar meters te hebben gelopen vinden we een broodjeszaak. We vinden het zozo maar gaan daar toch maar plaats nemen. Een man komt de bestelling opnemen. Als je de voorgaande dagen heerlijk heb gegeten dan is deze broodjeszaak een beetje een afgang.

In het hotel werd ook door een Sumatraanse dansgroep opgetreden. Zij voerden Batakse dansen uit. De dames wilden wat graag met ons op de foto. Tijdens ons verblijf viel mij al op dat Tini heel wat mensen kent en dat komt omdat zij vroeger toen haar vader nog muziek speelde zij overal met hem meeging en daardoor veel mensen heeft leren kennen. Ook veel vriendinnen en buurmeisjes van vroeger waren van de partij. Hier in gesprek met Evie Wairata In het hotel komen we een paar dames tegen waarvan er eentje vroeger bij ons in het woonoord IJsseloord in Capelle aan de IJssel heeft gewoond. Lisa en ik herkenden haar direkt.  Zij heet Evie en is samen met haar vriendin Anna op vakantie. Anna woont in Krimpen aan de IJssel. Evie heeft een zusje dat Ruth (leeftijdsgenoot) heet en Ruth is helaas overleden.  Evie en Anna zijn twee grappige vrouwen en hebben we met hen wat afgelachen, als zij in het Moluks verhaaltjes vertelden. Het was een leuke tijd met de dames. We hebben echt heel veel herinner